Keuzes maken, we hebben er elke dag mee te maken. Wat doe ik aan? Wat gaan we eten? Dat geldt niet alleen voor volwassenen, ook kinderen hebben hier mee te maken. Op allerlei terreinen.
Op dit moment zit ik op het strand te schrijven. Ik ga een keuze maken of ik op de boulevard een visje ga eten en hier nog een poosje blijf, of zo naar huis ga om thuis te koken. Het is hier zo heerlijk, ik denk dat deze keus niet moeilijk zal zijn…..
Over het algemeen zullen kinderen weerbaarder worden door coaching. Dit betekent ook dat ze bewuster keuzes kunnen gaan maken. En eerder bij een beslissing rekening zullen houden met zichzelf. Dat is positief, daar zullen ze in hun verdere leven nog veel aan hebben. Maar voor ouders is dit niet altijd gemakkelijk.
Ik heb wel eens een ouder horen verzuchten: ‘Mag het een onsje minder zijn? Mijn dochter is steeds aan het verkondigen wat haar mening is en wat zij graag wil…’.
Het is een fase in het proces. Deze vader moest er wel aan wennen. Het was zo’n meegaand meisje. Nu werd het een kind om rekening mee te houden…
Maak je een keuze met je hoofd, je verstand, of doet je gevoel, en je hele lijf ook mee?
Het meisje van 7 wist eigenlijk diep van binnen wel wat ze graag wilde, op dansles. Maar ze durfde het niet. Daar hebben we over gewerkt, over de angst en waar voel je dat dan? Haar moeder gaf haar een cadeautje als ze iets gedurfd had. Dat heb ik afgeraden. Dan kun je het ook voor het cadeautje gaan doen. Dan moet je beloningen blijven geven… dat is niet zo handig, en belemmert het kind om het zelf te overwinnen. En dat is nou precies de bedoeling. Het is wel heel handig om je gevoel te kennen en dat je gevoelens er mogen zijn.
En daar werken we hier in de praktijk aan. Van daaruit kun je een betere keus maken. Laat ik mij leiden door mijn bange gevoelens? Of mag ik mij bang voelen en ga ik het wel doen?
We kennen het denk ik allemaal, keuzes die gemakkelijk zijn en moeilijke keuzes, waar je over kunt wikken en wegen… Met elke keuze die je wel doet, doe je ook iets niet, je sluit ook iets uit.
Dat gold ook voor het meisje in groep 8. Zij stond voor de keuze naar welke middelbare school ze zou gaan. En uiteraard waren ook de ouders erbij betrokken.
Zij was uiteindelijk in staat een beslissing te nemen, waar ook haar ouders achter konden staan, en die haar de vrijheid gaf een eigen keus te maken.
Keuzestress kan er ook uit bestaan dat er zoveel te kiezen valt dat je het niet meer weet.
Als de vakantie om is, beginnen ook de clubjes en sport weer. Er zijn zoveel mogelijkheden. En als er ook nog bso-dagen zijn, is de week zomaar om en is er haast geen tijd om even niks te hoeven. Wat ook heerlijk kan zijn, hersteltijd is ook nodig. En hoe kies je dan? Doe je wat je vrienden doen, of durf je een eigen keus te maken? Het kan heel wenselijk zijn om als ouder je kind te begrenzen. Dat het bijvoorbeeld 2 dingen mag kiezen…
Vindt jouw kind het ook lastig om keuzes te maken? Gun je je kind dat het een keuze durft te maken? Of komen jullie er samen niet uit? Je kunt vrijblijvend contact opnemen. Je bent van harte welkom.
0 Reacties