Zoals afscheid nemen…
Hoe gaan we om met afscheid, verlies? Met rouw, verdriet? Het overkomt ons allemaal. Het ‘hoort’ bij het leven. Ook bij het leven van onze kinderen..
Het onderwerp is hier heel dichtbij. Onze lieve kater Ollie, bijna 17, is in zijn laatste fase…Nog niet het allerlaatste stukje, maar het einde komt dichterbij… Hij heeft een prachtig leven gehad (denk ik), en wij met hem…Bij afscheid nemen van een dier, komen allerlei emoties kijken, vertelde de dierenarts. Dat had ik al gemerkt… Zo lang met ons mee geleefd. En ik was nooit alleen… Kwam nooit in een leeg huis. Ik ben nog wel een beetje bang voor het gat wat hij gaat achterlaten….Zijn onvoorwaardelijke liefde zal ik niet vergeten. En zolang hij nog geniet van zijn oude dag, gaan we nog lekker knuffelen, en vertel ik hem wat voor lieve, stoere kater hij was, en dat als het tijd is, hij mag gaan…..
Bijna alle kinderen krijgen er eerder of later mee te maken, het overlijden van een opa of oma. Een geliefd huisdier dat sterft. Of de scheiding van je ouders. Ook hierin zit veel afscheid, verlies. Er wordt wel gesproken over ‘gestapelde’ rouw. Dat geeft zo mooi aan, hoe het kan zijn.
Het kan een hele klus zijn, om je eigen verdriet de ruimte te geven, en er ook te zijn voor je kind(eren). Geduld met jezelf en de ander kan belangrijk zijn… En wat kan helpen, zijn rituelen. Een herdenk-koffertje voor opa gaf de jongen van 6 veel houvast. Hij verzamelde spulletjes voor in het koffertje. En had zo ook mooie gesprekjes over opa. Ook maakte hij een tekening voor opa, wat erin ging….Het koffertje is goed bewaard. Er zijn veel andere rituelen mogelijk. Daar kun je hier altijd naar informeren….
In kleine dingen komt afscheid dagelijks voor… Het zwaaien op het schoolplein, of vanaf je stoeltje in de klas… Afscheid markeert een overgang. Van de dag naar de nacht, van huis naar school, of het dagverblijf…Van de vrijdag naar het weekend…Het einde van de vakantie….Einde van de ‘schermtijd’, ‘we gaan nu aan tafel’ … Sommige kinderen hebben het nodig hier een terugkerend ritueel van te maken, zoals het bedritueel. Voor andere kinderen gaat het meer geruisloos…Wij gingen op de laatste dag van de vakantie uit eten…
Hoe gaan bij jullie de kleine afscheid-momenten? Geruisloos? Of is het elke dag strijd?
Of worstel je met een groot afscheid? Je bent welkom bij kindercoachpraktijk De Twee Uilen…
0 Reacties