‘Even voorstellen’

‘Hallo, ik ben Jip. Dat kun je ook zien, dat staat op mijn trui.
Ik ben een pop. Ik ben gemaakt in de fabriek. En toen heeft Dineke mij uitgekozen.
Ik woon in de praktijk. Daar heb ik een vast plekje. Ik zit op de bokszak in de hoek, bij het raam. Daar kan ik goed naar buiten kijken. Dat vind ik leuk.
Ik vind het fijn bij Dineke. Zij is mijn vriendin. Er komen veel kinderen. Dan vind ik het leuk om te babbelen, of om samen een spelletje te doen. Ik houd van kaartjes met plaatjes erop. Memory vind ik leuk en pim pam pet, maar daar ben ik niet zo goed in. Het spel met de draak vind ik ook heel leuk, maar ook spannend.
Ik wil graag je vriend zijn. Ik maak ook van alles mee… En voel me wel eens boos of verdrietig. Ik kan goed nee zeggen als ik iets niet wil. En als je mij eng vindt, gewoon even zeggen, dan ga ik weer weg….
Lijkt het je ook fijn om een praatje met mij te maken bij Dineke? Ik ben nieuwsgierig wie je bent….

Jip heeft nog veel meer te vertellen… Hij kan goed babbelen. Maar dat komt gaandeweg wel…
Ik heb gemerkt dat het bij me past, werken met een pop. Daarom heb ik na de basiscursus, nog een vervolgtraining (bij Helen Meurs) gedaan. Om nog meer te leren hoe ik Jip bij de coaching kan inzetten.
Jip heeft een eigen karakter, zodat duidelijk is wie Jip is. Hij is nieuwsgierig naar wie het kind is, en kan een veilig vriendje worden. Het gaat er bij Jip om dat het goed met het kind gaat. Je kunt aan Jip alles vertellen, het is veilig bij hem.
Jip weet wie hij is en kent zijn gevoelens. Zo kan hij aan een kind voordoen hoe je op een situatie kunt reageren, en hoe je met je gevoel kunt omgaan. Jip kan goed zeggen wat hij wel en niet wil, zijn grens aangeven en steun zoeken bij Dineke als hij het even niet meer weet of bang of verdrietig is….Hij leeft mee met het kind en niets is gek…
Ik bepaal vooraf of tijdens de sessie het doel, en zo kan ik Jip op vele manieren inzetten.
De eerste sessies gaat het om contact maken. Jip wil het kind leren kennen en het kind is vaak nieuwsgierig wie Jip nou is…

Het grote voordeel van Jip is dat het geen volwassene is. Jip is als het ware een vriendje geworden. Een veilig vriendje. Daar zorg ik voor, want het blijft natuurlijk wel een pop…
Vaak worden poppen in verband gebracht met jonge kinderen. Ik werk ook met oudere kinderen met Jip. Dat kan heel goed werken. Het is snel genoeg duidelijk of het aanslaat…
Soms werkt het niet, dat is geen probleem. Soms vindt een kind Jip eng, dat kan. Dan blijft Jip op zijn plekje.

Er zijn veel voorbeelden van kinderen, waar de ontwikkeling sneller gaat door de contacten met Jip.
Kinderen wennen eerder in de praktijk.
Als Jip iets voordoet, voelt een kind zich niet gecorrigeerd.
Er is veel plezier om met elkaar oefeningen te doen, waarbij Jip ook meedoet.
Jip is een waardevolle aanvulling bij een spel, waarbij hij kan laten zien hoe je ermee omgaat wanneer je verliest, of je bang voelt of schrikt.
Ik heb meegemaakt dat kinderen die het spannend vinden om zich bij volwassenen te uiten, dit bij Jip wel durven en doen. Dan is er geen of veel minder een barrière.
Jip vertelt dat hij graag de vriend van het kind wil zijn en is benieuwd naar wat het meemaakt…

Misschien gun jij je kind ook wel zo’n ontmoeting.
Weet dat je welkom bent…