Stilte

Het is december. Sinterklaas is net het land weer uit.
De dagen zijn kort, de nachten lang. Als het donker is, heb ik vaak een kaarsje aan.
Het helpt een fijne, gezellige sfeer in huis te maken. Daar heb ik behoefte aan. En ik merk,
velen met mij.

In alle drukte en hectiek van het leven staan we er vaak weinig bij stil hoe weinig het nog echt stil is om ons heen. Bijna overal zijn geluiden of muziek om ons heen in de stad. Terwijl ons systeem er wel behoefte aan heeft. Stilte. Ook in december is het vaak druk, zo aan het eind van het jaar.
Volgens wilkipedia betekent stilte de ervaring van geen enkel geluid, of zo weinig geluid dat het als volledig natuurlijk en rustgevend wordt beschouwd.
Hoe fijn kan het zijn als het af en toe even stil is. Het is voor ons brein ook heel goed. De stress vermindert, spanningen worden minder. Als je tenminste ontspannen in de stilte kunt zijn….
We zijn het vaak niet meer gewend, even niets doen, niets hoeven.
Je kunt het in huis opzoeken, door een kaarsje te branden, zacht muziekje of geen muziek, de apparaten en tv uit. Maar je kunt ook de natuur in. Even bewust luisteren naar de geluiden van het bos. Het ruisen van de bomen, een vogeltje… je voetstappen op het pad…
Je kunt er met je kind een spelletje van maken…

Ik ben door de loop der jaren stilte meer gaan waarderen. En ik merk dat ik het in de praktijk ook steeds meer durf in te zetten. Niet direct een antwoord geven, of hulp bij het formuleren. Wat ontstaat er als het even stil is? Sommige kinderen denken in stilte. Anderen denken hardop. Ook het spelen hoeft niet altijd met woorden gepaard te gaan.
Wat er vaak gebeurt als het stil is, dat je even naar binnen keert. Als het na een vraag even stil is, kun je overdenken hoe het voor jou is.

Als er stilte wordt genoemd wordt ook vaak innerlijke stilte bedoeld.
Er zijn veel mogelijkheden, om je eigen stilte te ervaren: retraiteweekends, yoga, meditatie.
Maar het kan ook in het klein, door je ervan bewust te zijn. Hoe pas je momenten van stilte in, in je eigen leven? In je gezin?
Soms kan stilte zomaar voor verstilling zorgen. Toen mijn zoon nog klein was, gingen we de kerstboom optuigen. De lampjes lagen op de grond in een cirkel, even proberen of het nog werkte. Hij ging er zo middenin zitten… en werd daar helemaal stil van. Middenin een kringetje van lichtjes…

Als ik zo lees, wat ik heb geschreven is het haast een pleidooi voor stilte geworden….
Ik denk ook echt wel dat veel kinderen er baat bij hebben als het af en toe stil is, en als wij aan onze kinderen kunnen voorleven hoe fijn dat kan zijn. Dat je gewoon kunt zijn. Zonder prikkels, zonder dat er iets moet en zonder afleiding.

Hoe is stilte voor jou? Kun je daarin tot jezelf komen?
Ik wens jullie mooie feestdagen met af en toe een moment stilte.
Na de kerstvakantie laat ik je graag momenten van stilte ervaren zodat je tot je eigen antwoorden kunt komen.