Het ging niet goed. Het ging helemaal niet goed.
Ze wilde niet meer naar school, kon haast niet in slaap komen en zag op tegen de volgende dag. Ze was zomaar boos en barstte zomaar in huilen uit..
Of ik kon helpen…
Ze werd zo gepest en het moest zo stoppen…
Bij zo’n verhaal vind ik het best spannend. Kan ik dat wel?
Tegelijk weet ik dat het in stapjes gaat en dat het eigenlijke werk door henzelf gedaan moet worden. De ouders waren gemotiveerd en Marloes ook.
De rol voor mij is voorwaarden scheppen, vertrouwen winnen. Motiveren om een volgend stapje te zetten. Zuiver naar het geheel te blijven kijken. En steeds de focus op: wat heeft Marloes nu nodig? Het doel duidelijk voor ogen hebben…En hoe kunnen we, de ouders, school en ik, haar zo goed mogelijk ondersteunen? En…ja, dat kan ik allemaal wel..
Marloes startte hier een traject. Met steunende ouders, die op dat moment nog heel moe waren, en vol van wat er allemaal gebeurde…
Ze vroegen of ze tegen me aan mochten praten, om zo hun hoofd weer helder te krijgen. Na zo’n gesprek konden ze er weer even tegen…
Toen Marloes een paar keer geweest was, stelde ik voor om een krachtensteen te maken. Voor zichzelf, voor als ze het moeilijk had. Wat wens je jezelf? Die maakte ze. Liefde en kracht. De steen ging in de zak. En later in het etui op school.
Ja, daar had ze wat aan. Dan kon ze het even vasthouden…
Marloes ging naar een andere school. In een veilige klas. Ze oefende met nieuw gedrag. Kreeg nieuwe vrienden. En viel soms weer terug in oude paniek. De oude pesters lieten haar niet zomaar los, maar kregen geen vat meer op haar…
We maakten nog eens een krachtensteen. Er kwam nog meer kracht in en vertrouwen.
Ze is eruit gekomen, deze kanjer.
Maak je je zorgen om je kind omdat het gepest wordt?
Gun je je kind ook een krachtensteen? Die kunnen we maken bij grote en kleine problemen. En kunnen rust en kracht geven als het even nodig is…
Je bent welkom, en je kunt gratis een kennismakingsgesprek aanvragen.
0 Reacties