Vanmiddag was ik bij de fysiotherapeut, en eindelijk wist ik waar ik naar toe wilde met dit blog over luisteren.
Ik had pijn en er was van alles gebeurd. Ik vertelde wat er aan de hand was. En moe was ik ook, van pijn word je moe… Ze liet me vertellen en stemde haar behandeling erop af. Kortom: ze had echt geluisterd, ik voelde me gehoord.
Hoe fijn, dat geeft hoop en vertrouwen, het komt weer goed. Ik doe niks verkeerd, er zijn alleen wat nare dingen… Ik voelde verbinding en stond er niet meer alleen voor…
Ik luister in de praktijk naar kinderen en ook naar ouders. Een kind dat zich gehoord voelt zal zich eerder kunnen openen en groeien. Ouders die voelen dat er naar ze wordt geluisterd zullen eerder de stappen kunnen zetten die zo wenselijk zijn.
Het gevoel is moeilijk in woorden te vatten. Maar ik denk (hoop) dat we het allemaal kennen. Het gevoel dat er echt naar je wordt geluisterd. Dat je je gehoord voelt. Er mag zijn wat er is. Het hoeft niet anders. Het begint allemaal met luisteren, echt luisteren.
En dat hoeft niet altijd met gesprekken.
Het is alweer een tijdje geleden dat er een jongen in de praktijk kwam van 5 jaar. De jongste in een gezin. Dat viel voor hem niet altijd mee. Op een keer zei ik dat hij vandaag directeur zou zijn, als hij dat wilde. Daar was hij wel heel nieuwsgierig naar, directeur?
Ik had een teiltje water, sop en allerlei bekertjes en een garde klaargezet, met zeil eronder. Daar heb ik hem benoemd tot directeur van de zeepsopfabriek. Hij mocht bepalen hoeveel sop erin ging, hoe hoog de berg schuim…. Hij is een stralende directeur geweest. Hiermee heb ik voldaan aan zijn behoefte om ook eens de baas te zijn, en niet de jongste… Ik heb echt naar hem geluisterd. Hij voelde zich zeer gehoord en gezien.
Het is natuurlijk afhankelijk van het kind en de leeftijd welke middelen ik inzet, maar er is vaak wel een creatieve insteek….
Veel vragen van ouders gaan over het begrenzen van hun kind. Het roept soms zoveel strijd en weerstand op. Dan oefenen we met luisteren, aansluiten bij het gevoel van je kind en van daaruit een duidelijke grens stellen.
Hoe zou jij het vinden om je kind beter te kunnen verstaan? Zodat je beter naar ze kunt luisteren? Ik hoor het graag…